در بسيارى از موارد درمی يابيم كه هر چند آسیبی كه بـه ديگـران وارد ساخته ايم چندان بزرگ به نظر نمی رسد، ولی آسيب عـاطفى كـه خود متحمل شده ايم بسيار بزرگ بوده است.

(دوازده گام و دوازده سنت)

آيا تا به حال با خود انديشيده ايد كه آسیبی كه به همكار يا يكى از اعضای خانواده وارد ساخته ايد آنقدر بی اهميت بوده اسـت كـه حتـى ارزش عذرخواهی نداشته است، چرا كه احتمالاً اصلاً يادشان نيست؟ در صورتی كه آن فرد و ضرری را كه به او وارد كرده ام گاهاً يادم می آيـد و باعث ناراحتی يا شايد احساس گناهم می شود، نام آن فـرد را در بـالاى "فهرست جبران" خود قرار می دهم و تصميم می گيرم تا از صميم قلب از او عذرخواهی كنم، زيرا می دانم اين كار باعث می شود پـس از اتمـام اين بخش حیاتی از درمان خود احساس خوبی نسبت به آن فرد داشـته باشم.