در نه گام اول، ما خود را برای تجربه يك زندگی جديد آماده می كنـيم. اما هنگامی كه به گام دهم ميرسيم بايد روش زندگی را كه در برنامه انجمن فرا گرفته ايم هر روز و در شرايط مختلف به مرحله اجرا در آوريـم. در ايـن زمان آزمون سرنوشت ساز فرا ميرسد: آيـا مـيتـوانيم هـشياری و تعـادل عاطفی خود را حفظ كنيم و در شرايط مختلف هدف متعالی را دنبال كنيم؟
(دوازده گام و دوازده سنت)
ميدانم اين وعده ها در زندگی من برآورده خواهند شد، اما قصد دارم با به كار بستن روزانه گام دهم، آن را دائمی كنم. در اين گام ياد گرفتم كه اگر دچار اضطراب و پريشانی هستم، حتماً زندگی ام بـا مـشكلی روبـرو اسـت. ممكن است اين ايراد مربوط به فرد ديگری باشد ولی من، تنها ميتـوانم بـا احساسات خود مقابله كنم. زمانيكه احساس رنجش و ناراحتی ميكنم، بايد هميشه در خود به دنبال مشكل بگردم و سعی در اذعان و اصلاح آن مشكل داشته باشم. اين كار آسان نيست، اما تا زمانيكه پيشرفت معنـوی ام ادامـه دارد، می توانم خود را متقاعد كنم كه حداكثر تلاشم را كرده ام. ياد گرفته ام درد را به مثابه دوست خود ببينم، زيرا اين كـار بـه مـن اجـازه مـيدهـد احساسات منفی خود را شناسايی كنم؛ درست همـانطور كـه درد جـسمی نشان ميدهد بخشی از بدن من با مشكل مواجه شـده اسـت. زمانيكـه بـر اساس برنامه دوازده گام عمل ميكنم، درد به تدريج از ميان می رود.