بارها و بارها اين حقيقت اثبات شده است: «كسی كه الكلی باشـد، هميشه يك الكلی باقی خواهد ماند». تنها يكبار لب زدن به الكل پس از هشياری باعث ميشود دوباره به همان وضعيت قبلی برگرديم. اگر واقعا عزم خود را برای ترك الكل جزم كرده ايم، بايد تمام تلاش خود را به كار ببنديم و نبايد فريب اين حرف را بخوريم كه روزی در برابر الكل مصون خواهيم شد.

(الكلی های گمنام)

امروز من يك الكلی هستم. فردا نيز تفاوت چندانی با امروز نخواهد داشت. اعتياد به الكل به زودی مرا از پای در خواهد آورد. نميخواهم در بازی ای شركت كنم كه در آن آسيب و زيان تنها مانعی موقتی محسوب ميشوند. من با بيماری دست در گريبان هستم كـه هـيچ درمـانی جـز پذيرش و هشياری برای آن وجود ندارد.