رابطه خود را با خداوند از طريق عبادت و مراقبه بهبود بخشيم.

(دوازده گام ودوازده سنت )

هنگامی كه صبح از خواب برمي خيزم اولين كلماتی كـه مـى گـويم باخداونداست و به او ميگويم كه برای انجـام اراده او از خـواب بر مـی خيزم و اين كوتاهترين دعایی است كـه عميقـاً در مـن ريـشه گرفتـه است.من به خوبی ميدانم عبادت خداوند نگرش او را نسبت به من تغيير نميدهد بلكه نگرش مرا نسبت به او تغيير می دهد. مراقبه زمان سكوت و آرامش است. با انجام اين مراحل ميتوانم از لحـاظ جـسمی و روحـى آرام باشم و ذهنی آرام و روحی آگاه داشته باشم . بااين نگرش ارتبـاط من با خداوند بهبود می يابد و به نظرميرسد روزهایی كه مـن عبـادت ميكنم اتفاقهای خوب در زندگی من رخ می دهد و لحظه ای كه شـروع به لعن و نفرين ميكنم،جريان خوب زندگی برای من متوقف مـى شـود. خداوند اين جريان را قطع نميكند بلكه من خود باعث آن ميشوم.