کسانى از ما كه به طور منظم عبادت می كنيم ، ديگر عبادت را ترک نميكنيم حتی اگر از هوا ، غذا و خورشيد امتناع كنيم. به دليل اينكه همانطور كه اگر از غذا ، هوا و نور خورشيد صـرفنظر كنيم بيمار ميشويم و آسيب می بينيم. زمانيكه عبادت و مراقبه را ترک می كنيم ذهن ، احساسات و شهود خود را از يک نياز ضروری محروم می كنيم.

(دوازده گام و دوازده سنت)

نیازی نيست كه به سختی گام يازدهم را تمرين كنم. رابطه آگاهانـه با خداوند همچون رابطه با ديگر انسان ها، ساده است. مـن مـی تـوانم لبخند بزنم، گوش كنم، ببخشم. هر برخوردی با دیگری فرصتی بـراى عبادت و اقرار به حضور خداوند در دل من است.